Wenswachtende: levensgevaarlijke bureaucratische truc

Na mijn eerdere blogpost waarin ik uitleg wat het begrip 'wenswachtende' precies betekent nu tijd voor mijn mening.

Bureaucratische truc
Het hanteren van de term wenswachtende is gewoon een bureaucratische truc: het lijkt nu alsof er geen wachtlijsten zijn, terwijl duizenden mensen wachten op zorg. Hierdoor krijgen zorgvragers niet de zorg die ze nodig hebben en waar ze eigenlijk recht op hebben. Mensen wachten onnodig op zorg, omdat ze niet worden geïnformeerd over de vraag hoe ze daar voor in aanmerking kunnen komen.

Levensgevaarlijk
Dat wachten op zorg is echter levensgevaarlijk: deze mensen hebben zorg nodig. Het niet krijgen van zorg kan leiden tot ernstige medische problemen, of zelfs onnodige sterfgevallen. Dit kan en mag zo niet doorgaan.

Wacht niet
Als u ook wacht op zorg: neem dan contact op met de instelling waarbij u zich heeft ingeschreven en laat u niet afschepen als wenswachtende.

Lees ook: Zorgelijke ontwikkelingen in de zorg

Wenswachtende

Een wenswachtende is een zorgvrager die recht heeft op zorg, maar een specifieke wens heeft aangegeven. Bijvoorbeeld de wens tot opname in een specifiek verpleeghuis of verzorgingshuis. Door het aangeven van een wens valt men buiten de definitie van de term 'actief wachtende'. Dit is de andere categorie die voorrang krijgt op zorg ten opzichte van de wenswachtende. Een actief wachtende heeft dezelfde zorgindicatie als een wenswachtende, maar heeft geen voorkeur aangegeven.

Het blijkt dat veel zorgvragers zelf niet weten dat ze wenswachtende zijn en zich niet bewust zijn van het feit dat ze daar door langer moeten wachten op zorg. Door een uitzending van het programma Nieuwsuur heeft het begrip meer bekendheid gekregen.

Het lijkt paradoxaal dat er lege kamers zijn in verzorgingshuizen, terwijl er tegelijkertijd veel mensen wachten op de zorg die zij nodig hebben. Officieel zijn er echter geen wachtlijsten, omdat de overheid alleen kijkt naar de actief wachtenden. Die krijgen allemaal snel de zorg waar ze recht op hebben.

Op zich lijkt het geen slechte regeling dat mensen met de hoogste urgentie eerder een plek krijgen dan mensen met specifieke wensen. Doordat mensen die zorg nodig hebben er niet op worden gewezen dat ze wenswachtende zijn en dat het aangeven van specifieke wensen er toe leidt dat zij langer op zorg moeten wachten, staan zij echter onnodig op de wachtlijst.

Het probleem lijkt dan ook vooral het gevolg te zijn van slechte communicatie naar de wachtenden.

Bron: Nationale hulpgids
Lees ook: Wenswachtende: levensgevaarlijke bureaucratische truc